De vergeten oorlog
Korte bespreking
Hoe was het om als kind de Tweede Wereldoorlog mee te maken? En hoe verschillend was dat in Marokko, China, Irak, Suriname of Nederlands-Indië? In deze verhalenbundel staan tien mooie en spannende verhalen van de ‘Schrijvers van de Ronde Tafel’ over tien kinderen uit verschillende landen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Schrijvers van de Ronde Tafel zijn onder andere Lydia Rood, Joyce Pool, Arend van Dam en Agave Kruijssen die door middel van verhalen het verleden invoelbaar willen maken voor kinderen. Elk verhaal heeft een kind als hoofdpersonage, begint met een tijdlijn en eindigt met een cursief stuk tekst dat feitelijkheden aan het verhaal toevoegt. Ook is bij elk verhaal een foto van het kind opgenomen. Daarnaast is er een website waarop achtergronden en lessuggesties staan, www.vergetenoorlog.nl. Ideaal om voor te lezen bij een project over de Tweede Wereldoorlog, waarbij ook eens andere dan de Nederlandse ervaringen centraal staan. Maar natuurlijk ook om zelf te lezen in de bovenbouw van het basisonderwijs.
http://www.bibliotheekmb.nl/zoeken/?query=vergeten+oorlog
Inleiding.
ik doe mijn boekverslag over:" de vergeten oorlog". In het boek "de vergeten oorlog" staan verschillende verhalen. Ook allemaal rond of in de de tweede wereldoorlog. Ik doe het over een meisje die in een land leeft wat werd aangevallen door de italianen onder leiding van Mussolini.
Het verhaal luid: "Een kuil voor generaal Graziani".
Het verhaal gaat over een meisje genaamd Abeba. Ze leeft met haar moeder en haar zusje in het noorden van Afrika. Op een dag zit ze verstoppertje te spelen met haar vriendinnen(.of,) wanneer een vriend van Abeba de poort binnenrijd heeft hij slecht nieuws, hij zegt: “ik heb slecht nieuws. De italianen veroveren steeds meer land en doden steeds meer mensen`. Abeba schrok van het nieuws want haar vader vocht daar en ze wilde heel graag weten hoe het met hem ging. Toen ze dat wilde vragen gingen hij tepaard weg. Toen hij weg was gingen de kerkklokken luiden, iedereen moest naar de kerk, ook Abeba. De priester wuifde naar Abeba dat ze snel moest komen. Na de misdienst wilde de priester Abeba nog spreken, iets over hoe het ging met de troepen van het dorp. Hij vroeg of ze nog informatie had opgepikt maar ze schudden haar hoofd.
na een paar dagen kwam de vriend van Abeba weer terug, hij was gewond. Hij had slecht nieuws, hij zei: "De italianen komen er aan." iedereen schrok ervan. Een paar dagen later was het zover, de italianen vlogen met bommenwerpers over het dorp en je hoorde de bommen ontploffen. Toen kwam er een hele stoet van militaire voertuigen aanrijden. Iemand stapte de auto uit en begon te schreeuwen. Hij zei : "de Legers van de keizers zijn verslagen, n de keizer is op de vlucht. Vanaf nu wordt alles beter voor jullie. Jullie gaan Italiaans eten en jullie krijgen italiaanse kleren. Op scholen gaan jullie kinderen italiaans leren lezen en schrijven". Niemand was erg enthousiast. Toen maakte de generaal een wandeling door het dorp toen hij bij de kerk aankwam moest Abeba hem rondleiden. Ze kwamen langs de muurschilderingen toen Abeba de generaal naar de val lokte. Toen hij bij de val was viel hij erin maar helaas doode de val hem niet.
Abeba moest vlugte maar hoe. Uiteindelijk mocht ze onder een stapel bananen op een hooikar bij de priester. Hij bracht haar naar een dorp waar haar tante aan het werken was. Daar kon ze voor even Onderduiken maar niet voor lang want de Italianen kwamen weer. Maar toen kwamen er in een keer engelse bommenwerpers boven vliegen. wat de keizer had gedaan was dat hij naar engeland vlugte en de engelse koning waarschuwde. Zo was het verhaal. Eind goed al goed.
Met lex gemaakt
Beste passage.
"ze kregen de kans niet te vechten,' vertelde gabre. 'er kwamen vliegtuigen die vanuit de lucht zwarte druppels op ons. Wie geraakt werd, kreeg het benauwd, hapte naar adem en ging dood. Paarden en ezels net zo goed als mensen. En de vijand heeft mitrailleurs, geweren die achter elkaar schieten, zonder dat ze een nieuwe kogels moeten laden. In de tijd dat je in en uitademt schiet hij wel 100 kogels. Daarom zijn we verslagen , Niet dat we niet goed ons best doen. Ik geloof je zei een oude man en liep naar hem toe en legde zijn hand op zijn schouder en vertrok.
dit verhaal wat is getypt komt niet van internet want op het internet is geen enkel exemplaar te vinden.
Mijn eigen mening van het verhaal.
Ik vond het verhaal op sommige momenten erg spannend en soms leek het verhaal nergens over te gaan dan alleen maar over een stam in Noord Afrika. Verder is het wel in mijn intresse want ik vind eigelijk alles over de tweede wereldoorlog wel leuk.
Korte bespreking
Hoe was het om als kind de Tweede Wereldoorlog mee te maken? En hoe verschillend was dat in Marokko, China, Irak, Suriname of Nederlands-Indië? In deze verhalenbundel staan tien mooie en spannende verhalen van de ‘Schrijvers van de Ronde Tafel’ over tien kinderen uit verschillende landen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Schrijvers van de Ronde Tafel zijn onder andere Lydia Rood, Joyce Pool, Arend van Dam en Agave Kruijssen die door middel van verhalen het verleden invoelbaar willen maken voor kinderen. Elk verhaal heeft een kind als hoofdpersonage, begint met een tijdlijn en eindigt met een cursief stuk tekst dat feitelijkheden aan het verhaal toevoegt. Ook is bij elk verhaal een foto van het kind opgenomen. Daarnaast is er een website waarop achtergronden en lessuggesties staan, www.vergetenoorlog.nl. Ideaal om voor te lezen bij een project over de Tweede Wereldoorlog, waarbij ook eens andere dan de Nederlandse ervaringen centraal staan. Maar natuurlijk ook om zelf te lezen in de bovenbouw van het basisonderwijs.
http://www.bibliotheekmb.nl/zoeken/?query=vergeten+oorlog
Inleiding.
ik doe mijn boekverslag over:" de vergeten oorlog". In het boek "de vergeten oorlog" staan verschillende verhalen. Ook allemaal rond of in de de tweede wereldoorlog. Ik doe het over een meisje die in een land leeft wat werd aangevallen door de italianen onder leiding van Mussolini.
Het verhaal luid: "Een kuil voor generaal Graziani".
Het verhaal gaat over een meisje genaamd Abeba. Ze leeft met haar moeder en haar zusje in het noorden van Afrika. Op een dag zit ze verstoppertje te spelen met haar vriendinnen(.of,) wanneer een vriend van Abeba de poort binnenrijd heeft hij slecht nieuws, hij zegt: “ik heb slecht nieuws. De italianen veroveren steeds meer land en doden steeds meer mensen`. Abeba schrok van het nieuws want haar vader vocht daar en ze wilde heel graag weten hoe het met hem ging. Toen ze dat wilde vragen gingen hij tepaard weg. Toen hij weg was gingen de kerkklokken luiden, iedereen moest naar de kerk, ook Abeba. De priester wuifde naar Abeba dat ze snel moest komen. Na de misdienst wilde de priester Abeba nog spreken, iets over hoe het ging met de troepen van het dorp. Hij vroeg of ze nog informatie had opgepikt maar ze schudden haar hoofd.
na een paar dagen kwam de vriend van Abeba weer terug, hij was gewond. Hij had slecht nieuws, hij zei: "De italianen komen er aan." iedereen schrok ervan. Een paar dagen later was het zover, de italianen vlogen met bommenwerpers over het dorp en je hoorde de bommen ontploffen. Toen kwam er een hele stoet van militaire voertuigen aanrijden. Iemand stapte de auto uit en begon te schreeuwen. Hij zei : "de Legers van de keizers zijn verslagen, n de keizer is op de vlucht. Vanaf nu wordt alles beter voor jullie. Jullie gaan Italiaans eten en jullie krijgen italiaanse kleren. Op scholen gaan jullie kinderen italiaans leren lezen en schrijven". Niemand was erg enthousiast. Toen maakte de generaal een wandeling door het dorp toen hij bij de kerk aankwam moest Abeba hem rondleiden. Ze kwamen langs de muurschilderingen toen Abeba de generaal naar de val lokte. Toen hij bij de val was viel hij erin maar helaas doode de val hem niet.
Abeba moest vlugte maar hoe. Uiteindelijk mocht ze onder een stapel bananen op een hooikar bij de priester. Hij bracht haar naar een dorp waar haar tante aan het werken was. Daar kon ze voor even Onderduiken maar niet voor lang want de Italianen kwamen weer. Maar toen kwamen er in een keer engelse bommenwerpers boven vliegen. wat de keizer had gedaan was dat hij naar engeland vlugte en de engelse koning waarschuwde. Zo was het verhaal. Eind goed al goed.
Met lex gemaakt
Beste passage.
"ze kregen de kans niet te vechten,' vertelde gabre. 'er kwamen vliegtuigen die vanuit de lucht zwarte druppels op ons. Wie geraakt werd, kreeg het benauwd, hapte naar adem en ging dood. Paarden en ezels net zo goed als mensen. En de vijand heeft mitrailleurs, geweren die achter elkaar schieten, zonder dat ze een nieuwe kogels moeten laden. In de tijd dat je in en uitademt schiet hij wel 100 kogels. Daarom zijn we verslagen , Niet dat we niet goed ons best doen. Ik geloof je zei een oude man en liep naar hem toe en legde zijn hand op zijn schouder en vertrok.
dit verhaal wat is getypt komt niet van internet want op het internet is geen enkel exemplaar te vinden.
Mijn eigen mening van het verhaal.
Ik vond het verhaal op sommige momenten erg spannend en soms leek het verhaal nergens over te gaan dan alleen maar over een stam in Noord Afrika. Verder is het wel in mijn intresse want ik vind eigelijk alles over de tweede wereldoorlog wel leuk.